Od 2001 roku w Unii Europejska wprowadza w życie model oparty na zrównoważonym rozwoju. W dużej mierze dotyczy to również budownictwa. W branży zaczęto stawiać, często było tym wymogiem prawnym, na tak zwane budownictwo zrównoważone. Idea ta skupia się na trzech bardzo ważnych czynnikach, takich jak środowisko, społeczeństwo i ekonomia. W przypadku pierwszego czynnika, obliczono jak budynki i ich eksploatacja wpływają na zużycie surowców, produkcje gazów cieplarnianych oraz zużycie energii. Uznano również, że zagrożeniem dla środowiska naturalnego są pozostałości po rozbiórce budynków.
Drugi czynnik był podstawą do badań nad tym ile czasu obywatel UE spędza w budynkach i jak wpływają one na jakość życia człowieka. Z punktu widzenia ekonomicznego stwierdzono ile procent PKB produkuje branża oraz jak wpływa na zatrudnienie. Stwierdzenia w tych trze aspektach pozwoliły stworzyć model, który godzi ze sobą wszystkie wymienione czynniki. Dzięki temu możemy korzystnie wpłynąć na środowisko naturalne, a jednocześnie wciąż czerpać zyski z budownictwa w sensie społecznym i ekonomicznym.